TROTS OP “EIGENTIJDSE CAO”

FNV-bestuurder Gerard van Hees is tevreden over de nieuwe cao die hij met het Verbond van Verzekeraars heeft afgesloten voor de 13.000 werknemers bij de verzekeringsbedrijven. ‘Een eigentijdse cao die de maatschappelijke ontwikkelingen reflecteert.’

Begin vorig jaar sloot Van Hees zijn voorlaatste cao-Verzekeringsbedrijf. Dat was een eenjarige cao voor het kalenderjaar 2021 die toen ook al mooie afspraken bevatte. Het meest in het oog sprong de RVU-regeling die het voor oudere medewerkers mogelijk maakt drie jaar eerder met werken te stoppen. ‘Het was de eerste cao in de hele financiële sector waarin we dit hebben geregeld’, aldus de vakbondsbestuurder.

Die cao bevatte echter ook nog wat open eindjes. ‘We hebben daarom een lijst met onderwerpen opgenomen die in het interne overleg met de medezeggenschap besproken konden worden, onder meer over tijd- en plaatsonafhankelijk werken, TPOW.’

In de nieuwe recent afgesloten tweejarige cao (die loopt tot eind 2023) staan nu wel handvatten voor een regeling voor thuiswerken. ‘We hebben een modelregeling afgesproken waaraan we heel lang hebben gewerkt. Individuele verzekeraars kunnen deze gebruiken bij de invulling van TPOW binnen hun organisatie. Maar wat betreft de thuiswerkvergoeding zijn we helaas nog altijd niet verder gekomen dan een niet-gekwantificeerde vergoeding.’

WINSTPUNTEN

De winstpunten van de nieuwe cao beginnen volgens Van Hees in de eerste plaats bij de loonontwikkeling. ‘We hebben een loonstijging afgesproken van 5,5 procent verdeeld over twee periodes: de eerste helft per 1 februari dit jaar en de tweede helft per 1 januari volgend jaar. Daar komt bij dat we de wens van de werkgever om de verzekering van het derde WW-jaar te schrappen hebben kunnen tegenhouden. Dat is ook winst. Evenals de afspraak dat we binnen de verzekeringsbedrijven jaarlijks een “Maand van de vakbond” mogen organiseren waarin we het nut van vakbondswerk voor het voetlicht kunnen brengen. En nog zoiets: dit jaar betaalt de werkgever de helft van de vakbondscontributie van alle vakbondsleden. Dat is ook een mooie vorm van vakbondspromotie.’

Klap op de vuurpijl vormen echter de eigentijdse afspraken in de cao over rouwverlof, regenbooggezinnen, aanvullend zwangerschapsverlof, transitieverlof (voor werknemers die van geslacht willen veranderen) en de aanpak van seksuele intimidatie. ‘Dat klinkt allemaal misschien wel heel gewenst en politiek correct’, zegt Van Hees, ‘maar het zijn nu eenmaal niet te missen maatschappelijke ontwikkelingen. Ik ben er trots op dat wij als FNV dit hebben kunnen initiëren en faciliteren. Het stemt me bovendien tevreden dat wij ons hiermee wederom in de groep van voorlopers hebben kunnen nestelen.’