COLUMN
FRED
Het zal misschien niet iedereen zijn opgevallen, maar niet iedereen zal er ook op letten. Feit is wel dat FNV Finance de laatste tijd onder vrijwel geen enkele grote banken- of verzekeraars-cao zijn handtekening heeft gezet. Hoe komt dat? Vakbondsbestuurder Fred Polhout onderwerpt het vraagstuk aan een analyse.
BEGRIJPELIJKE ONRUST, MAAR NU?
Ik meen dat de cao bij NN de laatste grootste cao is geweest die we als FNV Finance hebben getekend. Dat was halverwege vorig jaar en had bovendien de nodige voeten in aarde. De meeste andere cao’s in de financiële sector liggen momenteel wat ons betreft zo’n beetje dood voor de kast. Wat de werkgevers bereid zijn te bieden ligt ver onder wat wij als bond vragen. Het ziet er ook niet naar uit dat wij elkaar op korte termijn gaan naderen.
Wat is er aan de hand? Een gebrek aan financiële ruimte kan het niet zijn, want de winstcijfers van de banken en verzekeraars zijn goed. Die winsten stromen in ieder geval niet door naar de werknemers, die het gezien de torenhoge inflatie juist keihard nodig hebben. Ter illustratie: de arbeidsinkomensquote – dat is het deel van alle verdiende geld dat naar de werknemers gaat – is de laatste jaren gedaald van bijna 90 naar 70 procent. Waar is dat geld dan wel naartoe gegaan? Juist, de aandeelhouders.
Het valt op dat de werkgevers in de financiële sector vrijwel allemaal op een loonbod van in totaal om en nabij de 8 procent zitten. Dat is duidelijk gecoördineerd, want ze zitten ook allemaal op een cao voor twee jaar. Ze bieden dus eigenlijk rond de 4 procent per jaar. Dat ligt ver van onze eis van 14,3 procent voor dit jaar.
Wij willen best cao’s afsluiten voor twee jaar, maar dan moet 1. het procentuele loonbod wel een stuk omhoog en willen we 2. een veiligheidsventiel inbouwen waarbij we het tweede jaar kijken of er gezien de ontwikkelingen niet het een en andere financieel rechtgezet dient te worden. Zoals in de cao van NS. Daarin zijn niet alleen 8,45 procent loonsverhoging en een eenmalige uitkering van 1.000 euro bruto afgesproken, maar ook een correctie achteraf mocht de inflatie dit lopende jaar hoger uitvallen.
De banken en verzekeraars noemen de looneisen van FNV Finance “op dit moment niet reëel”. Daarop stel ik altijd de wedervraag: wat is dan wél een goed moment om mooie afspraken te maken? Maar daarop krijg ik geen helder antwoord. Ik bedoel: de winsten zijn momenteel meer dan goed en de inflatie is hoog, dus dit lijkt me een uitgelezen moment om de medewerkers te laten meedelen in een groter deel van de koek. Maar de werkgevers doen alsof hun neus bloedt. Uiteraard hebben we als bond onze leden gevraagd wat zij vinden van wat de werkgevers bieden. Een overgrote meerderheid vindt dit echt te weinig. Daarmee lijkt me nu het moment van de waarheid aangebroken. Zijn de medewerkers bereid om daadwerkelijk op te staan voor wat ze vinden? Je kunt je werkgever in veel gevallen met een petitie oproepen om met een beter loonbod te komen, maar als dat uitblijft dan is een vervolgstap nodig om geloofwaardig te blijven.
We zullen zien wat er gaat gebeuren. Wordt dus vervolgd. Maar dat er veel onrust is, dat is inmiddels wel duidelijk. Gelet op wat ik hierboven schrijf, vind ik dat heel begrijpelijk.