‘ZO GEVOELIG KAN COMMUNICATIE ZIJN’

Dit is het verhaal over een kredietverzekeraar die goed voor zijn medewerkers zorgt (aldus het personeel zelf), maar waar de partijen door een storing in de communicatie toch tegenover elkaar kwamen te staan. Lees het als een sprookje, want het kwam gelukkig helemaal goed.

Atradius is een van de grootste kredietverzekeraars ter wereld met in totaal zo’n 3.400 medewerkers en een totaalomzet van rond 2,4 miljard euro. De resultaten van het bedrijf klinken als een klokje en de bedrijfsleiding is niet te beroerd om het personeel hierin te laten meedelen. Ter illustratie: met het oog op de forse inflatie hebben alle ongeveer 450 medewerkers op de Nederlandse vestiging in Amsterdam, tussentijds en zonder er om te hebben hoeven vragen, een eenmalige uitkering ontvangen van 2.875 euro bruto. Een aanzienlijk hoger bedrag dan andere organisaties in de financiële sector hebben uitgekeerd, áls zij dit al hebben gedaan (zie ook de column van FNV Finance-bestuurder Bob Bolte elders in dit e-magazine).

Om de sfeer op de werkvloer verder te duiden vertelt Daan Tiernego, manager Group Claims & Recoveries, dat zijn directeur meer een collega is waar hij prettig mee samenwerkt dan een hooggeplaatste leidinggevende. En dat bijvoorbeeld relatief veel medewerkers die om welke reden dan ook verkassen naar een baan elders, vaak terugkeren vanwege de fijne werksfeer bij Atradius.

FNV Finance de enige partij aan cao-tafel

Atradius heeft een eigen bedrijfs-cao, en bij het overleg hierover is FNV Finance de enige partij aan tafel. De bond trekt hierbij wel nauw op met (vertegenwoordigers van) de ondernemingsraad, die het cao-overleg eveneens bijwonen, zij het in een passieve rol. Daan Tiernego is één van die or-leden, en dat is niet geheel toevallig. Hij is namelijk ook lid van de cao-commissie van de or én hij is FNV-lid. Vanuit deze laatste functie maakt hij ook onderdeel uit van de klankbordgroep die FNV-bestuurder Bernadette Vloon dit jaar voor eerst in het leven had geroepen.

‘Ik dacht: misschien is het wel handig als één van ons overal bij zit’, zo verklaart hij zijn besluit om in de klankbordgroep te stappen. ‘Dat is goed voor de informatie-uitwisseling tussen de bond, de or en de mensen op de werkvloer.’

In spagaat

Wat hij niet had voorzien, was dat deze verschillende petten hem al snel in een spagaat zouden brengen. Het cao-overleg startte goed maar is uiteindelijk toch gestaakt. Atradius wilde namelijk heel graag vóór 1 juli afspraken maken, maar over wat en hoeveel werden de partijen het niet eens. Het gat tussen wat de FNV vroeg en wat de werkgever wilde bieden, vond Atradius te groot en vertrok daarop van tafel.

Ondanks de goede interne verhoudingen vond een flink deel van het personeel dit laatste toch écht te ver gaan. Tiernego: ‘Die actie schoot in het verkeerde keelgat. Toen onze FNV-bestuurder de klankbordgroep vroeg wat te doen, besloten we daarom een petitie te starten. Uiteindelijk is deze getekend door ongeveer de helft van alle personeelsleden, zowel leden als niet-leden.’